geliberaliseerd

Wat is een geliberaliseerde huur en hoe weet ik of dat bij mij het geval is?

Uw huurprijs kan in twee gevallen geliberaliseerd zijn:

als u op of na 1 juli 1994 zelfstandige woonruimte bent gaan huren met een kale huurprijs boven de toen geldende liberalisatiegrens. Deze grens wordt ieder jaar aangepast (zie verderop);
als u huurder bent van zelfstandige woonruimte die tussen 1 juli 1989 en 1 juli 1994 voor het eerst is verhuurd voor een kale huurprijs boven de toen geldende liberalisatiegrens.

De bedoeling van liberalisatie van de huurprijs is duurdere huurwoningen vrij te geven, zodat niet het puntenstelsel maar de ‘markt’ (populariteit, ligging) bepalend is voor de huurprijs.

Terecht geliberaliseerd?

Om te achterhalen of een huurprijs terecht is geliberaliseerd, moet de huurder de Huurcommissie vragen om de afgesproken (aanvangs)huur te beoordelen. Dit moet wel binnen zes maanden na de ingangsdatum van de huurovereenkomst. Als deze termijn is verstreken kan de huurder niet meer bij de Huurcommissie terecht en is de liberalisatie van toepassing, ook al is die niet terecht. Als de maximaal toegestane huurprijs van uw woning onder de liberalisatiegrens ligt, stelt de Huurcommissie uw huurprijs vast op de maximaal toegestane huur en is uw huurprijs niet geliberaliseerd. U heeft in dat geval volledige huurprijsbescherming. De door de Huurcommissie vastgestelde huurprijs geldt met terugwerkende kracht vanaf de ingangsdatum van de huurovereenkomst. Als de Huurcommissie oordeelt dat de maximaal toegestane huur volgens het puntenstelsel boven de liberalisatiegrens ligt, blijft de tussen u en uw verhuurder overeengekomen huurprijs van kracht. De huurprijs is dan terecht geliberaliseerd.

Huurverhoging bij geliberaliseerde huurprijs

Als de huurprijs van uw woning is geliberaliseerd, betekent dit niet dat uw verhuurder op ieder moment de huur mag verhogen. Ook een geliberaliseerde huur mag niet vaker dan één keer per twaalf maanden worden verhoogd. Uw verhuurder kan dus éénmaal per jaar een voorstel tot huurverhoging doen. Of u dat voorstel moet accepteren hangt af van wat er in de huurovereenkomst staat. Als daarin niets over de huurverhoging is vermeld, kan de verhuurder iedere twaalf maanden elk voorstel tot huurverhoging doen dat hij wil. Als u niet instemt met een voorstel tot huurverhoging kan de verhuurder de kantonrechter verzoeken de huurovereenkomst met u te beëindigen. De rechter zal daarmee instemmen als hij het voorstel van de verhuurder redelijk vindt en u niet alsnog binnen een maand met de huurverhoging akkoord gaat. De wet geeft nergens aan waar de kantonrechter zijn oordeel over de redelijkheid van een huurverhogingsvoorstel op moet baseren.

Afspraken in huurcontract

Meestal zal de huurverhoging wel in uw huurovereenkomst staan. Bijvoorbeeld dat de huur één keer per jaar wordt aangepast met een bepaald percentage, op basis van het prijsindexcijfer voor gezinsconsumptie van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). In dat geval geldt de in de huurovereenkomst afgesproken huurprijswijziging. Uw verhuurder hoeft deze huurverhoging niet apart aan te zeggen. Door het huurcontract te ondertekenen bent u daar al mee akkoord gegaan.

Liberalisatiegrenzen voor (nieuwbouw)woningen die tussen 1 juli 1989 en 1 juli 1994 voor het eerst zijn verhuurd:

1 juli 1989 ƒ 750,‑
1 juli 1990 ƒ 775,‑
1 juli 1991 ƒ 820,‑
1 juli 1992 ƒ 865,42
1 juli 1993 ƒ 913,33

Liberalisatiegrenzen vanaf 1 juli 1994 (voor alle huurwoningen):

1 juli 1994 ƒ 963,75
1 juli 1995 ƒ 1.007,50
1 juli 1996 ƒ 1.047,92
1 juli 1997 ƒ 1.085,‑
1 juli 1998 ƒ 1.085,‑
1 juli 1999 ƒ 1.107,‑
1 juli 2000 ƒ 1.149,-
1 juli 2001 ƒ 1.193,-
1 juli 2002 € 565,44
1 juli 2003 € 585,24
1 juli 2004 € 597,54
1 juli 2005 € 604,72
1 juli 2006 € 615,01
1 juli 2007 € 621,78
1 juli 2008 € 631,73
1 juli 2009 € 647,53
1 januari 2011 € 652,52
1 januari 2012 € 664,66
1 januari 2013 € 681,02
1 januari 2014 € 699,48
1 januari 2015 € 710,68
1 januari 2016 € 710,68
1 januari 2017 € 710,68
1 januari 2018 € 710,68
1 januari 2019 € 720,42
1 januari 2020 € 737,14